voor de opdracht museum bezoek ga ik naar fort Eben-Emael in België.

dit fort stamt uit de tweede wereld oorlog , Dit uniek gelegen en uitstekend bewapend sperfort, met 17 ondergronds met elkaar verbonden bunkers beschouwde men destijds als oninneembaar.

De praktijk toonde dat de hoge Belgische verwachtingen van het fort onterecht waren. Op 10 mei 1940 slaagden 86 goed geoefende Duitse Fallschirmjager erin door verrassing, snelheid en innovatieve militaire technieken (gebruik van Zweefvliegtuigen en toepassing van een nieuw wapen: de holle lading) om in een "dode hoek" (namelijk bovenop het fort) te landen en het geschut van het fort in vijftien minuten uit te schakelen. Na anderhalve dag belegering moest het fort (1200 manschappen) capituleren.

aldus Wikipedia.

mijn verwachtingen.

ik heb mij voor deze keuze eerst even ingelezen en even op YouTube gekeken.

dit maakt een zeer goede indruk en ik verheug mij op het bezoek.

 

mijn Verslag.

ik heb het museum bezocht op 8 november,

het was wel even rijden want het fort ligt net over de grens

aangekomen bij het fort werden we opgewacht door de gids . 

die heeft ons om te beginnen een briefing gegeven over de geschiedenis en het doel van het fort Eben Emael en vervolgens kregen wij een rondleiding door de 25 meter diepe ondergrondse kazerne die geheel authentiek is. met mannequins wordt je een kijkje in het leven van de militairen die daar gelegerd waren gegeven dit heeft diepe indruk op mij gemaakt want je krijgt echt een beeldvorming niet een verhaaltje waar je het mee moet doen we kregen toen een kleine rondleiding door het 5 kilometer lange gangenstelsel uiteindelijk gingen we naar de boven verdieping met de geschutskoepels 1200 treden omhoog dus met een imposante simulatie die nabootste hoe de situatie was toen de duitsers de holle lading gebruikte vervolgens toen de volgende trap op om naar het dak te gaan daar aangekomen hebben we een rondleiding gehad over het fort en zijn we geëindigd op het dak.

het was een leuke ervaring en ik ben van plan ooit in de toekomst terug te komen 

 

 Het stukje in ons leden magazine: de broken wings

Het tripje naar Eben Emael

Dit jaar ging ons jaarlijkse uitje naar Fort Eben Emael .

 

Toen ik het mailtje van Harm kreeg ,twijfelde ik geen moment en heb mij opgegeven.

Op de zondag zelf aangekomen bij ons  fort was het eerst nog even spannend hoe de bus zou keren.

De Genieweg is niet zo breed namelijk  en een volle parkeerplaats helpt ook niet echt.
Gelukkig had de buschauffeur de leden van CRASH bij zich die hem even 6 paar ogen gaven.  

Dus uiteindelijk toch goed gekomen , nu konden wij vertrekken voor een beste reis van circa 2,5 uur. De buschauffeur had  gezorgd voor koffie en thee,  waarbij ik als vrijwilliger werd benoemt  om het bij de juiste mensen te krijgen. Gelukkig werd ik geassisteerd door mensen die spontaan hielpen dus dat liep als een trein.

Uiteindelijk aangekomen bij het fort Eben Emael  werden we opgewacht door de gids, waarna we eerst een korte briefing kregen over de geschiedenis van het fort. We kregen een rondleiding over de ondergrondse kazerne op een diepte van 15 meter . Dit vond ik zelf erg leuk aangezien ze overal poppen hadden en je dus een goed beeld kreeg over het leven op de kazerne.

Nadat we de kazerne hadden gezien zijn we naar de volgende verdieping gegaan dus dat betekende trappen , trappen en had ik al trappen gezegd.

Al met al  een eindje naar boven.

Hier zag je goed de schade die de Duitsers hadden achtergelaten met hun holle lading. Een pantserdeur volledig weg en zwaar metalen tochtdeuren omver gebogen alsof ze van tin waren, dat maakte een aardige indruk.  Ook kunnen ze met geluideffecten precies nabootsen hoe dat heeft geklonken.

Toen zijn we het dak opgegaan dus nog een keertje trappen lopen.

Op het dak drong pas goed tot mij door hoe slim de Duitsers waren geweest met hun aanval. Die bestond uit een serie zweefvliegtuigen die in de geschutskoepel zijn geboord.

 Trouwens een prachtig uitzicht daar want je kunt over België, Nederland en Duitsland kijken.

 We hebben nog even rondgelopen over het dak en toen was de rondleiding alweer teneinde gekomen.

De terugreis liep voorspoedig en voor ik het wist waren we weer in Heemskerk, Op de terugreis werd  meteen al druk gespeculeerd over het uitje van volgend jaar.

Een van de dingen die ik tijdens het bezoek heb geleerd is, als ik museumdienst heb en ik moet naar de andere kant van ons fort, zal ik niet meer zo snel klagen over de afstand.

Het gangenstelsel van fort Eben Emael in namelijk 5 km lang.

Al met al voor herhaling vatbaar, we hebben nog lang niet alles gezien.

 

Het was zeer de moeite waard en ik zeg hopelijk op naar Ieper volgend jaar.